Balans

Balans
Zoals je kan lezen in “loser” zijn er 2 manieren om te kijken naar een persoon met een beperking, ofwel je bent zielig om wat je overkomen is of je bent sterk hoe je ermee omgaat, als je meegaat met de mensen die je zielig vinden en je laat helpen wordt je alleen maar afhankelijker en zullen de mensen in je omgeving op den duur ook denken “doe het lekker zelf” als je te fel reageert op aangeboden hulp zullen ze daar ook ooit mee stoppen, de uitdaging ligt in de balans, ik neem nooit direct hulp aan, het storende aan mijn eigenwijze karakter is dat als iemand al hulp aangeboden heeft vraag ik minder snel om hulp dan als het niet aangeboden was, dus biedt in mijn geval niet preventief hulp aan, als ik denk dat ik hulp nodig heb zal ik er wel om vragen, Als de hulp al is aangeboden wil ik extra bewijzen dat ik het wel kan. Door altijd hulp te weigeren zijn mensen extra gemotiveerd om te helpen als ik er wel om vraag, of met aangeboden hulp instem, als ik op straat mijn stok laat vallen laat ik me helpen om de ander een plezier te doen, niet omdat ik t niet zelf kan, dus ik neem op straat de meeste hulp aan van mensen die ook een beperking hebben, meestal bejaarden, die worden echt helemaal blij als ze me kunnen helpen.